Félicien Rops geldt als één van de belangrijkste illustratoren van zijn tijd. Chroniquer en vrijbuiter, artiest hors catégorie is hij ook symbolist avant la lettre die op een scherpzinnige manier de essentie van het leven blootlegt. Intelligent en verfijnd hanteert de man de etsnaald om er met de juiste toon en tint een maatschappij mee te fileren, de vrouw te verafgoden of de stupiditeit des mensen speels te verbeelden.

In de honderd prenten hier aangeboden onder lotnrs. 1170 tot 1269 vond men de waaier van mogelijkheden waarmee Rops uitpakt op het vlak van druktechniek. De prijzen varieerden van 150 € tot 850 € met uitschieter ’La mort qui danse’. Er waren heliogravures, drogenaaldetsen, ’vernis mou’ (of zachte grond)-etsen, aquatinten al dan niet bijgewerkt met roulette of gehoogd met potlood. Uit correspondentie en vooral uit het standaardwerk van Rouir putten we informatie omtrent zeldzaamheid en historiek, hoe Rops zich vastbijt in zijn onderwerp, hoe hij worstelt met de plaat, zoekend naar een perfecte symbiose tussen lijn en tonaliteit. Alle prenten werden chronologisch gerangschikt volgens Rouir.

Deze selectie bood een mooie blik op de kunde van het ongeëvenaard teken-en graveertalent van de Naamse topkunstenaar, filosoof, schrijver, dichter of nog, tedere anarchist.

Catalogus nog beschikbaar aan 15€.