Jean-Michel Folon wordt geboren te Ukkel als zoon van een papierhandelaar. Dat verklaart misschien waarom zijn grootste aandacht aanvankelijk uitging naar het maken van aquarellen, etsen, zeefdrukken en posters. Zijn studies architectuur zette hij vroegtijdig stop, om in Parijs in te trekken in een tuinhuisje en zich volledig toe te leggen op de tekenkunst. In Frankrijk vallen zijn werken niet meteen in de smaak, maar Amerikaanse magazines zoals Esquire en The New Yorker publiceren ze, soms op de cover, zonder de artiest zelfs maar in het echt te hebben ontmoet. In Frankrijk breekt hij vooral door nadat zijn animaties, begeleid door muziek van Michel Colombier, worden uitgezonden op de nationale TV. In de vroege jaren ’80 schenkt Prins Reinier III van Monaco de artiest een studio. Mogelijkheden kwamen vrij en de nieuwe omgeving brengt nieuwe inspiratie met zich mee. Het is echter pas in 1988, na een aanzet van zijn vriendbeeldhouwer César, dat Folon zijn eerste sculpturen maakt – eerst in hout en vervolgens in klei, plaaster, brons en marmer.

Kenmerkend is de frontale plaatsing van de beelden, geïnspireerd op de antieke kunst van de Grieken en Etrusken, maar ook op Afrikaanse maskers en inheemse totems. Steeds terugkerend in zijn beeldtaal is de koffer. Ook in zijn tekeningen plaatste hij ‘humanoïde’ figuren in een vaak surrealistisch, desolaat landschap, waarbij het niet altijd duidelijk is welke emotie de mensachtigen uitdrukken of wat hun exacte doel in het afgebeelde verhaal is. Waarheen trekt bijvoorbeeld deze ‘voyageur’?

In zijn eigen woorden tracht Folon ons mee te nemen ‘in zijn dromen’. Waar zijn beeldtaal op het eerste gezicht inderdaad dromerig lijkt, brengt de spatiale realiteit van zijn omvangrijke bronzen sculpturen zijn boodschappen en zijn mijmeringen duidelijk naar voor in de echte wereld.